Biliyor musun, bazı insanlar gözleri açık, ağızları açık, elleri çalışkan, ayakları yorgun da olsa uyuyorlar. Ve biliyor musun, senin uykun bile onların uyanıklığından daha diri. Sen uyandığında güzel çocuğum, ayıl’acağız hepimiz. Sen uyanacaksın ya, uyumak zor gelecek bütün gözlere.
Berkin, güzel çocuğum…
İçinde uyumayan bir sen var, biliyorum. Belki sesi cılız çıkıyor. Ama onu dinle Berkinim. O ses, şanını küçüklüğünden alan bir kıymık gücünde. O ses hiç vazgeçmiyor. Çünkü ben, sen, onlar, onların içindeki ben, anayasa, kutsal kitaplar, ananeler, anneanneler, hayat bilgisi dersi kitapları, sınıf başkanları, atasözü ve deyimler sözlüğü, fizik, biyoloji kuralları hep aynı şeyi söylüyor: Uyan.Uyan, yalnız değilsin. Uyan, bekleyenlerin var. Uyan, iki lafımızdan biri sensin. Uyan, özledik gülüşünü. Uyan, mahmurluğundan öpelim. Uyan, hayat mücadele ister. Uyan konuş; uyan sus… Sen yeter ki uyan.
Berkin, güzel çocuğum…
Dedim ya, uyuyarak yaşayan insanlar var. Belki inanmayacaksın bana, anlamayacaksın, nasıl olabilir diye… Sen bir gün uyanacaksın, biliyorum. Ve sen uyandığında dünyanın bütün uyuyanları uyanacak. Ama demiyorum ki, gel bizi uyandır. Demiyorum perdemizi açan ol, ışığı içeri sen buyur et. Sen sadece uyan. Uyanışın hepimizin uyanışı olacak, sadece bunu müjdeliyorum sana.
Güzel çocuk, masum çocuk… Saklanmış kahkahalar var. Ertelenmiş kucaklaşmalar. Harcanmamış sevinç gözyaşları. Bir habere bakıyor hepsi. Bir an gelecek, “Berkin uyandı!” diyecekler. Gör bak o zaman… O güne sakladığımız kahkahalarla, coşkumuzla, çığlıklarımızla kucaklayacağız her şeyi, adı uyanış olan ne varsa. Uzun sürmüş bütün uykuların bittiği an olacak gözkapaklarının aralandığı o saniye. “Anne…” diyeceksin belki, belki de su isteyeceksin. Dinç ve dinlenmiş, belki de daha yorgun, sesin çatallı, başın biraz ağırlaşmış… Kaldığın yerden devam edeceksin. Kaldığın yerde binlerce ‘abin’ ve ablan, annen ve baban, dostun ve kardeşin seninle devam edecek. Şair demiş ya hani, “Kahvaltının mutlulukla bir ilgisi olmalı” diye. Sen uyanacaksın ve hiçbir şair bu kadar haklı çıkmayacak.
Bir yeryüzü kahvaltısı bekliyor olacak seni.
Berkin, güzel çocuğum…
Uyanışın uzun olsun uykundan. Gereğinden fazla sürmüş bir uykunun acısını çıkarırcasına yaşa. Sen bir yola çık, yoldaş olacak çok insan var. Yüklerin olsun yaşarken, taşıyacak çok insan. Âşık ol, dinleyecek çok dostun. Sen yalnız değilsin Berkinim, uyanmaktan hiç korkma.
Bir neden mi istiyorsun yoksa uyanmak için? Hakkın var güzel kardeşim.
Öyleyse söz sana: Fırından ekmek almaya giderken derin uykulara dalan çocukların ülkesi olmayacak burası.
Bir daha olmayacak.
fraksiyon.org
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder