Güney Asya ülkesi Bangladeş'te 14 yaşın altında 4 milyonu aşkın çocuk işçi, günün büyük bölümünü çalışarak geçiriyor ve çoğu zaman bunu karın tokluğuna yapıyor. Ücret alabilenlerin aylıkları ise 10 doların üzerine çıkmıyor. Asgari ücretin 50 dolar, bir polis memurunun maaşının ise yaklaşık 250 dolar olduğu Bangladeş, uzun yıllardır ekonomik sıkıntılarla mücadele ediyor. İşsizliğin had safhada olduğu ülkede, 1992'den beri çocukların çalıştırılması yasak. Ancak Birleşmiş Milletler Çocuklara Yardım Fonu (UNICEF) verilerine göre ülkede halen 14 yaşın altında 4 milyonu aşkın çocuk iş gücü piyasasında.
Kimi çocuk, aile ekonomisine katkı sağlamak için, kimi de yaşamını sürdürebilmek için pazarlarda, dökümhanelerde, tuğla fabrikalarında, tren istasyonlarında kendisine bir bir bulmuş. Ülkede pek çok alanda olduğu gibi çocuk işçiler de oldukça ağır koşullarda çalışıyor. Ellerine geçen aylık ise genellikle 10 doların altında.
Başkent Dakka'da bir dikiş atölyesinde çalışan ve anne babasını küçük yaşta kaybettiğini söyleyen 12 yaşındaki Muhammed Hatari, AA muhabirine, geçmişini ve hayattan beklentisini şu 4 cümleyle özetliyor: "4 yıldır bu dikiş atölyesinde günde 14 saat çalışıyorum. Şu ana kadar hiçbir ücret almadım. Patronum bana yiyecek ve kalacak yer temin ediyor. Bende burada terzi olmak için çaba sarfediyorum."
Marangoz atölyesinde çalışan 14 yaşındaki İbrahim Kajumi ise okula hiç gitmediğini, ailesinin mutfak giderlerine katkıda bulunmak için çalışmak zorunda olduğunu anlatıyor.
Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO) verilerine göre, günümüzde dünya genelinde yaklaşık 215 milyon çocuk işçi bulunuyor. Okula gidemeyen ve oyun oynamaya da fırsatı olmayan bu çocukların çoğu tam gün çalışıyor ve gerektiği gibi beslenemiyor. Üstelik pek çok ülkede önemli bir bölümü zorlanarak ya da tamamen "köle işçi" olarak, riskli işler, uyuşturucu kaçakçılığı, fuhuş ve hatta silahlı çatışmalar gibi alanlarda kullanılıyor.
Murat Demirci
