Ben Çıkana Kadar Büyüme e mi… (Görüş Günlerinde Büyüyen Çocuklar ) – Adil Okay

“Ben Çıkana Kadar Büyüme e mi”, diğer adıyla “Görüş Günlerinde Büyüyen Çocuklar”, alanının tek kitabı olma iddiası taşıyor. Zira bu güne kadar insan hakları örgütlerinin raporlarında yer alan rakamların, bu kitapla canlanıp ete kemiğe bürünmesi söz konusu. Yazar Adil Okay, üç yıllık bir çalışma sonucu, Türkiye’nin tüm cezaevlerinden 100 kadar politik tutuklu ve hükümlüye ulaşmış, mektuplar aracılığıyla onları anlamaya ve anlatmaya çalışmış. Bununla yetinmemiş, kitabında anne ve/veya babaları tutuklu olan, dolayısıyla hapishane kapılarında büyüyen çocukları konuşturmuş. 

Görüş günlerinde yaşanan olayların hem fiziki, hem de psikolojik yıkımını gözler önüne sermiş. Dışarıdaki eş ve çocukların yaşadığı travmayı, onların çıplak ama yakıcı sözcükleriyle bize göstermiş. Okay, “Ben bu kitabı hazırlarken her gelen mektupla yeniden sarsıldım, aylarca kabus gördüm, okuyucu ise bir kez sarsılacak ve empati yapacaktır” diyor. Kitapta yer alan isimlerden bazılarının öyküsü inanılmaz ve dünyada eşi benzeri yok: 32 yıldır hapishanede olan Tahir Canan, bebeğiyle birlikte hapishanede kalan Gazal Dülek, kanser hastası olduğu halde tahliye edilmeyen şair Erol Zavar, bir çocuğu kanser, diğeri epilepsi hastası olan Hanım Onur, 20 yıldır çocuklarını göremeyen Mehmet Gök, eşiyle birlikte tutuklanan ve “bir yastıkta değil ama aynı infaz dosyasında kocadık” diyen Baki Yaş, “oğlumun doğumunu bile göremedim” diyen Resul Baltacı, “ben kızımın hep çocuk kalmasını isterdim” diyen Turan Demir, “çocuğum rüyalarımda hiç büyümüyor” diyen Ebedin Abi, soyadı tutmadığı için 18 yıldır oğluyla görüşemeyen Zeynel Karabulut, altı çocuğu da tutuklu olan bir anne, tutuklu gazeteci Füsun Erdoğan, Mustafa Balbay ve diğerleri. Kitapta ayrıca mahpusların cezaevlerinde çekilmiş fotoğraflarının yanısıra eli işi ürünleri, resim ve karikatürleri de yer alıyor.

Okay’ın kitaba yazdığı uzun önsözden bir bölüm:

“Onlar, mahpus anne ve babalar ne okul kapısında bekleyebildiler çocuklarını ne de oyun parklarında koşturabildiler birlikte. İçlerinden 10-15-20 ve daha fazla yıldır yatanlar, ne çocuklarının hastalıklarında yanlarında olabildiler, ne doğum günlerinde ne de düğünlerinde. İşte bu gerçekleri bilerek – duyarak yaşayan mahpus anne ve babalar, esaretin ve hapishanelerdeki keyfi cezaların mağduriyeti yanı sıra, çocuklarından ayrı olmanın da acısını yaşıyorlar. Belki de dışa vurmayan, itiraf edilmeyen, satır aralarına, özel söyleşilere gizlenen vicdan sızısı kronikleşiyor. Zaten mahpus olmanın yarattığı acılara, gözle görülmeyen yenileri ekleniyor.

Kitapta kullandığım resim, karikatür ve desenleri “hapishaneden” gelen ürünler arasından seçtim. Tutsakların yaratıcılığını ve tecrit içinde tecrit yaşamalarına rağmen üretmeye devam ettiklerini okuyucuya göstermek istedim. Ayrıca belirtmeliyim ki: Bu kitapta bir diğer amaç, ağırlıklı olarak yakın tarihi, 1990’dan günümüze kadar olan hapishane sürecini halen zindanda olan tanıkların aracılığıyla (ve belgelerle) göstermektir.

Kitapta yer alan politik mahpuslar ve çocukları yani birinci dereceden tanıkların ifadeleri, hapishanelerdeki genel uygulamalar ve “mevzuat” hakkında ayrıntılı bilgi sunmaktadır. Bu uygulamalardan bir diğer deyişle “eza”dan tüm tutuklu ve hükümlüler etkilenmektedir. Bu örneklerden yola çıkarak bu gün itibariyle Türkiye cezaevlerinde yatan 140 bin tutuklu ve hükümlünün, cezaevlerinde yaşadıkları hakkında bir öngörüye sahip olmak mümkün olacaktır.”

Kitabın Künyesi
Ben Çıkana Kadar Büyüme e mi…
(Görüş Günlerinde Büyüyen Çocuklar )
Adil Okay
Nota Bene Yayınları / Edebiyat Dizisi
Kapak Tasarımı: Canis Döşemeci Başsüllü
Dizgi: Ulaş Akyol
Baskı Tarihi: Ocak 2013 (1. Baskı)
Sayfa Sayısı: 160

İçindekiler
Önsöz
Mahpuslar ve Çocukları Anlatıyor
Anne Gazal Dülek Anlatıyor
32 Yıldır Hapishanede Olan Tahir Canan
30 Yıldır Hapishanede Olan Cuma Özkan
Ebedin Abi ve Kızı Hebûn
Fatma Tokmak ve Oğlu Azat’ın 15 Yıllık Çilesi
Asılmayıp Beslenenlere Uygulanan Hücre Tipi Zulüm
23 Yıldır Tutsak Olan Kasım Karataş ve Gülistan
Çocuklarının Yanından Alınıp Götürülen ve 20 Yıldır Hapishanede Olan Cevat Yerdegül Anlatıyor
“Çocuklarımın Hepsi Zindan Yolunda Büyüdüler” (Felemez Erdem)
Ali Benek’in Dört Çocuğu 21 Yıldır Yolunu Gözlüyor
26 Yıldır Çocuklarını Göremeyen Mehmet Gök
Turan Demir “Oysa Ben Onun Hep Çocuk Kalmasını İsterdim”
Resul Baltacı “Oğlumun Doğumunu Bile Göremedim”
Ali Baba Arı 11 Yıl Sonra Kızını Görebildi
18 Yıldır Hapishanede Olan Hayrettin Engin Anlatıyor
Hapishanelerde Yüzlerce Ağır Hasta Tutsak Var
10 Yıldır Çocuklarını Göremeyen A. Celil Kaçmaz
“Bir Yastıkta Değil Ama Aynı İnfaz Dosyasında Kocadık” (Baki Yaş)
Erol Zavar “Ben Gelene Kadar Çok Büyüme Tamam mı…”
Aygün’ün Hem Annesi Hem Babası Tutsaktı
İsmet Ablak Doğum Tarihi: 1969 Ölüm Tarihi: 18 Temmuz 2009
16 Yıldır Çocuklarını Göremeyen Alaattin Öget
Cebrail Çakto: “Kızım Altı Yaşına Kadar Bana Amca Dedi”
15 Yıldır Zindanda Olan A. Baki Dal Anlatıyor
Halime Saraç “Tek İsteğim Anneme Sarılmak”
Gazeteci Füsun Erdoğan ve Tecavüz Sanığı İşkenceci Sedat Selim Ay
Görüş Günlerinde Büyüyen Zeliha Şimdi Tutsak
Zelal Ayık “Biz İyiyiz Anneciğim”
Dede Baba Oğul Üç Kuşak Hapishanede
17 Yıldır Babasını Bekleyen Çimen Anlatıyor
M. Ali Gümüş’ün 4 Yaşındaki Kızı Yasağı Deliyor
Abdulkerim Aktaş ve 20 Yıldır Babalarına Hasret 4 Çocuk
Ayhan Kavak Anlatıyor: Cesaret Ana: Fahriye Mordeniz
“Çocukluğumu Tüm Ömrüme Değişmem” Gülazer Akın
Naci Güner ve Devletin Yeni Konsepti
Ozan Telli ve Helin
Zehra ve Ahmet Kulaksız,
İki Kızını Ölüm Orucunda Kaybeden Baba da Tutsak
Erdal Süsem’in Oğluyla Dışarıda Çekilmiş Fotoğrafı Yok
Kenan Karaarslan “Babamız Bize En Değerli Mesleği Öğretmiş: Devrimcilik”
6 Çocuğu da Tutsak Olan Annenin Çığlığı
Bir Adli Mahkumdan Mektup, “Oğlum Çekdar Beni Tanımadan Büyüyor”
Mustafa Balbay, Tuncay Özkan, Soner Yalçın ve …
Zeynep Oral’a Katkı
Dar Alanda Fotokopi Yaşamın Etkileri Ali Gülmez-Muzaffer Öztürk
Oda TV Davası Tutuklularından Barış Terkoğlu’nun Eşi Özge Anlatıyor
1980 Yılından Beri Hapishanede Olan Devrimciler
Dursun Ana, Sema ve Hasan Gülbahar
Ama ve Kanser Olan Hediye Aksoy’un Mektubu
Hanım Onur: “Bedenawi bi cemide”
Ali Şimşek ve Şükran Şimşek “Çocuğumuzun Kanser Olduğunu Söyleyememek”
Kenan Kırkayak, Ziyaret İçin Yollarda Geçen 24 Saat
3 Yaşındaki Renas Cezaevini İşyeri Sanıyor
Tutsak Babası İçin Avukat Olan Bişar Abdi Alınak’ın Mektubu

Konuşmayan – Konuşamayan Çocuklar
Sonsöz